Goedemorgen Matsunari-san. Kun je jezelf even kort voorstellen?
Mijn naam is Yukiko Matsunari. Ik ben geboren en getogen in Nagoya in de prefectuur Aichi. Aichi is wellicht niet zo bekend bij de mensen in Nederland en België, omdat er minder toeristische attracties zijn dan in Kyoto of Tokyo. De prefectuur staat bekend als het ‘Detroit van Japan’ omdat de hoofdzetel van autoconstructeur Toyota hier in deze streek is gevestigd.

Hoe ben je fotografe geworden?
Heel toevallig eigenlijk… Ik heb Duits gestudeerd aan de Nanzan-universiteit hier in Nagoya. Nadat ik was afgestudeerd heb ik een paar jaar gewerkt op het kantoor van een bedrijfje dat auto-onderdelen maakt. Na twee jaar echter ging het bedrijf failliet, maar met mijn ontslagpremie kon ik een goede spiegelreflexcamera kopen en had ik plots de tijd om een cursus fotografie te volgen. Tijdens die cursus zijn we naar de Japanse Alpen gegaan om de sneeuwaapjes te fotograferen. Dat was in 1996. Ik ontmoette er een paar professionele dierenfotografen van wie ik heel wat heb opgestoken. Je kunt dus wel stellen dat door het faillissement van dat bedrijf mijn carrière (en mijn leven) een compleet nieuwe wending hebben genomen.

Doe je enkel dierenfotografie?
Dierenfotografie is wat ik het liefste doe, maar als freelance fotografe moet ik natuurlijk soms ook andere opdrachten aannemen. Er moet rijst in het kommetje komen… Maar mijn mooiste herinneringen bewaar ik toch aan mijn safari-trip naar Afrika en naar Maleisië waar ik de orang-oetan ben gaan fotograferen op het eiland Borneo.

Ik kan me voorstellen dat het even aanpassen is van de hitte in de jungle van Borneo naar de vrieskou van de Japanse Alpen?
Dat kan je wel stellen (lacht)… Zoals ik al zei ben ik in 1996 voor het eerst bij de sneeuwaapjes geweest. Dat was tijdens de winter. Het was de eerste keer dat ik in de Japanse Alpen kwam, en ik had natuurlijk niet genoeg warme kleren bij. Ik kan me vooral herinneren dat ik het toen erg koud had en veel zin had om samen met de aapjes in de onsen te springen! Maar mijn nieuwsgierigheid was gewekt, en nog datzelfde jaar ben ik nog drie keer terug gegaan om de aapjes ook in de andere jaargetijden te fotograferen.

Wat trekt je zo aan in de aapjes hier in Yudanaka?
In de eerste plaats heb ik het natuurlijk aan hen te danken dat mijn leven een nieuwe wending heeft genomen. Maar daarnaast blijft hun levenscyclus me fascineren: hoe in het voorjaar baby’s worden geboren, hoe de kleur van hun vacht verandert tijdens de zomermaanden, en hoe ‘macho’ de mannetjes zich gedragen tijdens het paarseizoen in het najaar. Maar voor mij blijft het natuurlijk het mooiste als ze tijdens de winter de hele dag in en rond de onsen hangen!

Yukiko, bedankt voor dit gesprek. In ieder geval veel succes met je fotografie-carriere, en hopelijk ontmoeten we elkaar hier volgende winter terug.

Wil je zelf ook een keer je fotografische talenten uitproberen op de aapjes van Yudanaka Onsen? Tijdens onze nieuwe winterreis kun je mee op een optionele excursie naar de aapjes vanuit Nagano.