Onzichtbare helden: Bescherm de porter

Vraag een reiziger wat de grootste motivatie is om de wereld over te trekken, en heel vaak zal het antwoord een variatie zijn van ‘om iets te ontdekken dat ik thuis niet kan vinden’. Als er één ding is dat wij hier thuis niet kunnen vinden, dan is het wel een ruig berglandschap. En een ruig berglandschap brengt soms wat obstakels met zich mee, zoals onherbergzaam terrein, hoogte, bagage om mee te nemen… en de oplossing ligt dan vaak in het inhuren van hulp.

Zorgeloos

Iedereen viert natuurlijk op een andere manier vakantie. De één gaat misschien direct in de paniekmodus bij het idee aan een meerdaagse trek naar een besneeuwde bergtop, terwijl het hart van de ander sneller gaat kloppen bij het idee dat de wandelschoenen weer uit de kast kunnen.

Bij welke categorie reizigers je ook hoort, je hebt misschien wel een idee van wat er allemaal nodig is bij het organiseren van een meerdaagse hike. Je moet ergens slapen, tussendoor wat eten, bagage meenemen… en alles moet de berg op. Koks, gidsen en porters staan steeds voor je klaar om ervoor te zorgen dat je hike zo zorgeloos mogelijk verloopt, maar zijn de omstandigheden ook zo ideaal voor deze locals? En hoe kom je dat als reiziger eigenlijk te weten?

Stel vragen

Als jij wel graag een mooie wandeling maakt, maar je wilt niet dat iemand anders daaronder lijdt, dan zijn er een paar dingen die je kunt doen. Als eerste: lees je in in de misstanden die kunnen plaatsvinden. Want wie niet op de hoogte is van wat er mis kan zijn, weet ook niet waar hij op moet letten. De informatie over uitbuiting van porters en vergelijkbare werknemers is tijdenlang schaars geweest, maar de laatste tijd ontstaat er steeds meer openheid rondom dit thema. Hoe kun jij misstanden herkennen en oplossen?

Allereerst: stel vragen. Boek jij bij een organisatie of agent? Vraag dan hoe de porters en andere ondersteuning betaald krijgen. Krijgen ze fatsoenlijk eten, moeten ze hun eigen kleding en schoenen betalen, hoe zorgen ze voor de veiligheid van hun personeel?

Als duurzame reisorganisaties vinden Koning Aap en Shoestring het belangrijk om zeker te weten dat de porters die wij met onze reizigers mee sturen, goed behandeld worden. Daarom hebben wij deze vragen ook voorgelegd aan onze partners in Peru en Nepal, de enige plekken waar Koning Aap en Shoestring gebruikmaken van porters, koks en berggidsen. Deze partners zijn indirect verantwoordelijk zijn voor de inhuur van de mensen die onze reizigers ondersteunen op meerdaagse treks.

Arbeidsomstandigheden

Royal Mountain Travel, de agent uit Nepal, geeft aan dat zij enkele berggidsen in dienst hebben, die vervolgens zelf kiezen met welke porters ze werken. Ze kiezen dan vaak de mensen die ze goed kennen en met wie ze goed samenwerken. De porters krijgen het minimumloon betaald, en dit kunnen ze dan aanvullen met eventuele fooien van reizigers. De agent geeft aan dat zij porters nooit zullen laten werken voor minder dan het minimumloon om de kosten van een trekking laag te kunnen houden voor de klanten.

Maar dat is niet vanzelfsprekend. In Nepal is bijvoorbeeld een overvloed aan porters beschikbaar, en er zijn aanbieders van tours die daar misbruik van maken door hen in te huren voor extreem lage prijzen; voor jou immers tien anderen. Als je in Nepal wilt gaan hiken, let dan goed op bij welke organisatie je dat doet en hoe die omgaan met mensenrechten.

In Peru werken wij met de partner Pure! Peru. Zij huren voor de Inca Trail een gespecialiseerde organisatie in die de begeleiding tijdens de trek regelt. Volgens Pure Peru krijgen de gidsen, koks en porters goed betaald. De porters worden per trip betaald. Werken ze fulltime, dan krijgen ze zo’n anderhalf keer het minimumloon. Daarbovenop kunnen zij nog fooi krijgen van reizigers. Koks en gidsen verdienen meer.

Ook werken onze agenten in zowel Nepal als Peru met maximale werkuren, in Peru is dat zes uur per dag en in Nepal acht uur, maar in de praktijk komt een werkdag zelden boven de zes uur uit. De supplier van Pure! Peru geeft de porters schoenen en kleding, in Nepal krijgen ze geld om te kopen wat ze zelf comfortabel vinden. In beide landen krijgt het personeel drie maaltijden per dag en betaalt de werkgever voor een ziektekostenverzekering of behandelingen in het geval dat het personeel gewond zou raken.

Observeer 

Wanneer je een keuze hebt gemaakt en je reis hebt geboekt, is het altijd goed om eens om je heen te kijken. Slapen de porters in comfortabele accommodatie, krijgen ze voldoende te eten, zijn ze verzekerd voor als ze gewond raken onderweg en dragen ze niet te zware bepakking? 

Onze agenten in Peru en Nepal hebben beide een duurzaamheidscertificaat, wat betekent dat zij regelmatig gemonitord worden op het gebied van duurzaamheid. Daaronder valt ook het correct betalen en behandelen van iedereen die, direct of indirect, voor hen werkt.

De meeste reisorganisaties hebben niet zelf een lading porters in dienst. Ze huren deze vooral in via subagentschappen. Als jij je reis boekt via een organisatie, kan het lastig zijn om te achterhalen hoe de mensen die jou helpen op je trek betaald krijgen. Wat je altijd kunt doen, is vragen wie de lokale agent is en controleren of zij een duurzaamheidscertificaat hebben. Als dat zo is, staat dat op de website vermeld.  

Kom in actie

Je kunt zelf ook het een en ander doen tijdens je reis om je porters en koks te ontzorgen. Pak bijvoorbeeld zo licht mogelijk. Heb je echt je krultang nodig in het Everest Base Camp? Ook kun je je porter of kok af en toe een dextro’tje of andere snack geven en, een heel belangrijke, geef je fooi aan iedereen persoonlijk. Als je het aan de gids geeft met het verzoek het te verdelen, weet je nooit of dat ook daadwerkelijk eerlijk gebeurt.

Merk je tijdens je hike dat je toch je twijfels hebt over de behandeling van je porter, kok of gids? Dan kun je hen helpen door de organisatie na afloop een spiegel voor te houden. Komt er geen beterschap, dan kun je stappen nemen door uit te zoeken of zij onder een grotere koepel vallen en ze hier aan te geven. Ook kun je mensen uit je netwerk die ook een dergelijke reis willen gaan maken bewust maken van de risico’s op uitbuiting van locals en hen adviseren om gebruik te maken van een duurzame partner.

Hopelijk kunnen we dan stap voor stap (haha) zorgen dat porters en koks voldoende betaald krijgen – gidsen krijgen meestal het meeste salaris en de meeste fooi en kunnen hier in het algemeen goed van leven.