In vroeger tijden had Mongolië een geavanceerd postsysteem, waarbij ruiters als koeriers functioneerden. Er wordt gezegd dat in de hoogtijdagen het slechts elf dagen kostte om een belangrijke brief van Mongolië naar Europa te transporteren. Dat lukt de posterijen tegenwoordig niet meer: over het algemeen moet je voor een ansichtkaart toch op minimaal twee weken rekenen. Je kunt post het beste afgeven bij de balie van het hotel of aan het hoofdpostkantoor (in Ulan Baatar aan het Sükhbaatar plein).

Mobiel bellen in Mongolië: Mongolië heeft een mobiel netwerk dat zich beperkt tot stedelijke gebieden. Op www.bellen.com zie je de kosten per provider. Als je naar huis wilt bellen, kies je eerst de internationale codes voor Nederland +31 en voor België +32 gevolgd door het netnummer zonder de eerste 0. Het landennummer van Mongolië is +976.

Heb je een simlock vrije mobiel dan kun je in Ulan Baatar bij een belwinkel of kiosk voor ongeveer 5 euro een prepaid simkaart van Mobicom of Unitel kopen. Vraag de verkoper bij aankoop om het opwaardeermenu in het Engels in te stellen. Met deze simkaart heb je bereik in de meeste steden, maar niet in de afgelegen steppes. Alleen met satelliettelefoons heb je in heel Mongolië bereik.

Internet in Mongolië: De meeste hotels in Ulan Baatar bieden WiFi aan. Heb je geen bereik in de hotelkamer dan is dat wel het geval in de hotellobby. Internetcafés zijn er volop in Ulan Baatar zoals op de Vredesavenue. Houd er wel rekening mee dat de verbindingen over het algemeen niet erg snel en stabiel zijn. In de gerkampen is geen WiFi aanwezig.